Hormoonachtbaan

Blijkbaar ben ik gewoon een mens, een vrouw zelfs, met alle bijbehorende hormonen. Ben ik over het algemeen best positief en zonnig, hangt er vandaag ineens een donkere wolk boven mijn hoofd. 

Ondanks dat ik al vroeg stond te zingen voor een kinderverjaardag, plof ik daarna in mijn stoel. Na een half uur hijs ik mezelf overeind, douchen helpt misschien wel. Nee dus, ik ben zelfs chagerijniger geworden. En ik voel me stijf en zwaar. Naar de keuken dan maar voor koffie met room en een schaaltje Griekse yoghurt met extra frambozen en bessen… en vooruit, een klein theelepeltje honing. Ik moet iets zoets. Weer neerploffend in mijn stoel zet ik de TV aan, iets wat ik al jaren niet meer gedaan heb, ontbijten voor de televisie. Bewegingsloos kijk ik hoe Cesar een paar honden in het gareel krijgt.

Immuunsysteem

Weer een half uur later heb ik ineens een plak van die heerlijke chocolade cake te pakken die ik gisteren heb gebakken. Een ketoproof cake, dat wel, maar wat is hier aan de hand zeg? Mijn orthomoleculair geschoolde brein zegt me extra magnesium, omega-3, jodium en misschien zelf wel een capsule met safraan te nemen. Eens kijken of dat de stemming verbetert. Terwijl ik sta te dubben of ik niet gewoon terug naar bed zal gaan bedenk ik ineens dat de app, die mijn cyclus bijhoudt, om vandaag een rood cirkeltje heeft gezet. Aha, hormoonalarm!

Dat verklaart alles. Stom dat ik na al die jaren daar nog steeds geen rekening mee hou. Hoewel ik de afgelopen week voorbeeldig in ketose was, zonder moeite 2-3x per dag at, als een speer ging in de sportschool, is het op een dag ineens allemaal mis. De menstruatie is in feite een immuunreactie. Een immuunsysteem wat actief is kost energie en veroorzaakt een hang naar koolhydraten. Want koolhydraten leveren snel energie. Ik moet zeggen dat mijn hormoonachtbaan en de bijbehorende klachten echt stukken minder zijn sinds ik keto doe. Maar toch ontkom ik er niet helemaal aan.

Bewegen

Nu ik begrijp waar mijn bui vandaan komt besluit ik er iets aan te doen. Ik hijs me in mijn sportkleren, met tegenzin, dat wel. Trek mijn sportschoenen aan en zet op mijn Ipod de Vlaamse hardloopcoach aan. Wat doe ik mezelf aan? Ik kies het eerste programma van 2 minuten wandelen en 1 minuten hardlopen. Ik ben nou eenmaal geen hardlooptype. De eerste vier minuten wandelen loop ik me af te vragen waarom ik dit aan het doen ben, het is nog koud ook. Grmpf! Na de eerste minuut rennen komt er al wat meer ruimte in mijn hoofd. Het valt allemaal wel mee. Ik wandel en ren 20 minuten lang in de frisse ochtendnevels, halverwege mijn jas om mijn middel knopend. Als ik thuis kom ben ik lekker los gelopen, is de donkere wolk weg en heb ik het goed warm.

Dat was geen slechte beslissing. De hele actie heeft maar 30 minuten geduurd, inclusief omkleden en mopperen. Ik heb zelfs in gedachten deze tekst voor mijn blog geschreven. Geen tijd om te douchen, eerst tikken. Bezweet schrijf ik dit artikel en ik ben best tevreden met mezelf. Nu snel toch maar onder de douche en mijn werkdag beginnen.

Recept

Enne, wil je weten aan welke ketoproof chocolade cake ik me heb vergrepen? Het recept vind je hier.